Sorginkeria

NIIIIUUUM!!!! Hegazkina oso azkar zebilen itsasoaren gainean. Bat-batean ezkerretako hegoan sua zegoen. Pilotoak leihotik sua itzaltzen saiatu zen. Bai, sua itzali zuen baina hegoa gaizki zegoen eta hegazkina abandonatu behar izan zuen parakaidasekin. Minutu bat eta gero itsasoan zegoen igeri egiten eta bat-batean uharte txiki-txiki bat ikusi zuen. Bertan sireno bat, pelikano bat eta karramarro bat zeuden kartetan jolasten.

–Kaixo… Maripi Loto naiz –esan zuen beldurrarekin –.Hau amets bat da edo hil egin naiz eta zeruan nago?

–Hau mundua da, gure mundu bakarra.

–Nahi duzu gurekin jolastu? Ez duzu irabaziko baina tutea dibertigarria da.

–Nik Getxora bueltatu nahi dut han nire familia dago eta.

–Nahi baduzu bi partida jolasten dituzu eta nire lagunak, Guadalupe Likano, eramango zaitu Getxora bere mokoan.

–Ez nago txantxetan!!!! Eraman ahal nauzue Getxora, mesedez eta faborez?

–Ados baina nire sorginkeria apurtu behar duzu eta zu bezalakoa izango naiz. Hau da sorginkeria: banengoen ikastetxean eta zerbait bazegoen komunean,     hurbildu nintzen eta hor sorgin bat zegoen. Sorginak esan zidan sorginkeri bat  neukala. Mila pertsonak nahi badute sorginkeria apurtzen da. Erdi-arraina naiz horregatik.

–Sorginkeriak eta haztikeriak... bai tratua onartzen dut. Saiatuko dut baina lehenik eraman behar nauzue.

Pelikanoak Maripi eraman zuen bere mokoan.

–Getxoooooo!!! Eskerrik asko, orain nire betebeharra egin behar dut.

–Ez horregatik eta agur.

Pelikanoa joan zen hegoak astintzen. Flap, flap, flap, flap, flap.

Maripik mila pertsonei esan zien zer gertatzen zen, sorginkeria, sireno eta pelikanoarena kontatu zien... Maripik sorginkeria apurtu zuen eta sirenoak  gizon normal bat berriro izan zen Maripiri esker. 

Hala bazan edo ez bazan

sar dadila kalabazan

eta atera Getxoko hondartzan.

 Dani